Maç öncesi bütün taraftarların üzerinde sevgili Sefa Kalya'nın ölümünün verdiği üzüntü vardı. Bugün zaten kulüp tarihinin en büyük efsanelerinden Lefter'in ölüm yıldönümüydü,bir de üstüne Sefa Kalya'nın vefat haberi gelince iyice eziyete dönüşmüştü gün bize. Hatta bi anket düzenlense, taraftarların %90'ı maç ertelensin isterdi. Sahada ise sanki bu hüzün dolu günü unutturmak istercesine oynayan bir Fenerbahçe vardı.
Pereira sözünü tutmuş ve maça ilk maçtan tamamen farklı bir 11'le başlamıştı. Tek aynı isim Ozan Tufan'dı. Fenerbahçe ilk yarıda yedek ağırlıklı bir kadroyla oynamanın sıkıntısını çekerken, takımı taşıyan 2 isim vardı. Onlar da genç Uygar ve Ramazan'dan başkası değildi. Bu iki oyuncunun yaktığı gençlik ateşi, devre boyunca taşıdı bizi ve 2-0'lık üstünlüğü elimze almamızı sağladı. Özellikle Uygar hocasına ''Bu takımda Diego'nun yedeği benim'' diye bağırıyordu.
İkinci yarıda ise skoru kabullenmiş bir rakip vardı karşımızda. Zaten kupada iddiası olmayan Giresunspor, 2 farklı geriye düşünce iyice oyundan kopmuştu. Bir de üzerine Pereira oyuna dinamizm katan Uygar ve Ramazan'ı oyunda tutup ve çift forvete dönünce fark kaçınılmaz hale geldi. Uygar attı, Ramazan attı, Van Persie derslik 2 gol attı, Fernandao sonradan girip yine attı, ve Caner'in golü de dondurmanın üzerine koyulan kaymak misaliydi...
Son olarak Ozan ve Uygar için bir parantez açmak istiyorum. Ozan gol kaçırabilir, pas hatası yapabilir, kötü maçlar çıkarabilir. Bunlar telafisi olan şeylerdir ve bi şekilde düzeltip devam edebilirsiniz. Ama Ozan eğer denemekten vazgeçerse, işte o zaman tehlike çanları çalmaya başlar. Çünkü denemiyorsan cesaretin yok demektir ve cesaretin olmazsa özgüvenini yitirirsin ve özgüvenin yoksa Fenerbahçe kariyerin bitmiş demektir. Uygar ise az önce söylediklerimin tam tersine bir performans sergiliyor. Özgüven müthiş, denemekten hiç çekinmiyor ve en önemlisi başarıyorda. Başardıkça da daha fazla büyüyor hem taraftarın, hemde Pereira'nın gözünde. Bugün kü maçta net olarak A takımı hakettiğini gösterdi sanırım herkese. Maçın tartışmasız yıldızıydı, nefesi hiç kesilmedi. Onu koşarken gördüğümde sanki Gökhan Gönül'ün ilk çıktığı yıllar geldi aklıma. Bu gelişimini sürdürürse Avrupa'nın devlerini peşinden koşturması yakındır...
by Serkan Acar
