Maç öncesi herşey istediğimiz gibiydi. Perşembe akşamı Ajax'a karşı GALİBİYETİ KAÇIRARAK beraberlik alınmış, grupta ipleri kendi elimize almıştık. Üstelik Ajax'ın oynadığı oyun tamda bugün Konyaspor'un oynayacağı oyun gibiydi ve öyle bi takıma karşı doğru oyunu da son 10 dakika da bulmuştu Pereira. Bir de Bir gün öncesinden de Galatasaray mağlup olunca, Galatasaray'ın önüne geçme hatta lider olma fırsatıyla çıktık maça. Bu durum da ne bekliyoruz. Tabi ki Ajax maçının son 10 dakikasında ki kadro ve oyunla, oyunu domine ederek galibiyete uzanmayı. Peki Pereira ne yaptı?...

Daha maç kadrosu açıklandığında aklımda soru işaretleri dolanmaya başladı aslında. Ajax maçında oyunun rengini, tadını, tuzunu, lezzetini değiştiren adam niye yedek olurdu ki? Ve de sağ kanatta etkili olamayacağı apaçık aşikar olduğu halde Persie neden sağ kanat oynardı ki? İşte bu soru işaretleri ışığında başladığımız ilk yarı da, şu satırlara yazacak sadece iki söz vardı. İlki, sahada oynayan, yüreğini ortaya koyan, mücadele eden tek oyuncunun Gökhan Gönül olduğuydu. İkincisi ise daha acı, koskoca Fenerbahçe'nin ilk yarıda keleyi bulan tek şutu bile yoktu, üstelik Kadiköy'de. Yani kısacası sahada Fenerbahçe diye bir takım yoktu. Sahada yer alan 11 çubuklu vardı ama, objektif gözlükleri atıp sarı lacivert gözlükleri taktığım anda sahada gördüğüm tek çubuklu Gökhan Gönül'dü.

Bu kadar rezalet bir ilk yarıdan sonra, son derece umutsuz bir vaziyette ikinci yarı için yerime otururken kenarda 2 adam gördüm, Volkan ve Nani. İşte ben bile o andan itibaren yerimde duramadım haliyle Fenerbahçe'nin ikinci yarıdaki halini siz düşünün. Pereira'nın erken yapacağını ummadığım değişiklik henüz ikinci yarının başında gelince, Fenerbahçe'de bir anda atak sürekliliği olan, mücadele eden, savaşan bir takıma dönüştü. Yani Gökhan Gönül'e ayak uydurdular. Geçen maçı Volkan Şen'in oyuna girişine bağladığımda, abarttığımı düşünenler hak vermiştir sanırım. İkinci yarıda oyun tam istediğimiz gibiydi galibiyet golü gecikse de, oyun akıcı olunca kimsenin şüphesi yoktu golün geleceğinden. Öyle ki henüz ilk yarıda haklı olarak ıslıklayan taraftar, ikinci yarıda goller kaçsa, süre daralsa da destek verdi. Çünkü takım iyiydi.

Benim bugün dikkat çekmek istediğim başka bir nokta var. Şöyle bir hafızanızı yoklarsanız bizim bu sezon tek farklı kazandığımız maçlar içinde, maç sonunu rahat seyrettiğiniz bir maç var mı? Yoktur muhtemelen. Ama bu maç öyle değildi, golden sonra yaslanmadık. Yaslanmama sebebimiz de kadro yapımızdı. Bu şekilde tek ön liberoyla ve hücuma iyi çıkan iki bekle oynayan takım yaslanamaz zaten, bağlasanız durmaz, durmadılarda zaten. Golden sonra 3 net pozisyon daha kaçırdık. Maçtan çok buna sevindim aslında, çünkü bu takım Pereira'ya şunu gösterdi bugün 'En iyi savunma hücumdur.'

Takım fizik olarak bu maçta da iyiydi, Pereira sanırım kondüsyon sorununu çözmüş. Çünkü perşembe gecesi Amsterdam'da maç oynayan takım, Pazar akşamı son topa kadar mücadele edebiliyorsa tebrik etmek gerek. Bir de Pereira, Ajax maçında son 10 daikkada, Konyaspor maçında ikinci yarıda bulduğu doğruyu, maçın başından itibaren bulursa daha iyi bir takım izleyeceğinizi garanti edebilirim. Son olarak, her ne kadar golün hazırlayıcısı Hasan Ali, atanı Fernandao olsada. Her ne kadar oyunu değiştiren adam Volkan Şen olsada. Bana göre maçın ve gönüllerin yıldızı Gökhan GÖNÜL'dü. Öyle içten oynadı ki, taraflı tarafsız izleyen herkes helal olsun demiştir. Siz ne dersiniz bilmem de, ben maç sonunda ayakta alkışladım Gökhan'ı ve iddia ediyorum, eğer biraz denensin, Gökhan Volkan ikilisi lige damga vuran ikili olur bence.

24 Saat Futbol