Sarı lacivertli renklere gönül vermiş bir gazeteci olarak Fenerkolik gibi her zaman taraftarın sesi olmayı başarmış bir yerde yazı yazmaya başlamak gerçekten gurur verici. Tüm Fenerkolik ailesine selamlarımı ileterek yazıma başlıyorum...
Öncelikle kulübümüzün içinde bulunduğu durumdan dolayı morallerimizin bozuk olduğu gerçeği aşikâr. Birçok taraftarımız şimdiden önümüzdeki uzun yoldan vazgeçme aşamasına gelmiş durumda. "Geçen sene bile daha iyiydik." diyenler de var.
Mevcut durumumuz ise Fenerbahçe camiasına gerçekten yakışmayacak derecede. Peki şampiyonluk gitti diyenlere soruyorum. 11 puan geriden gelen ve sonrasında şampiyon olan takım biz değil miydik? Peki o zaman neyin umutsuzluğu bu?
Geniş açıdan bakalım meseleye... Geçen sezon maçlarını nispeten kazanan ancak oynadığı futbolla ortaya pek bir şey koyamayan bir Fenerbahçe vardı. Bu sene de pek içaçıcı başlayamadık...
Kulübümüzün borçları hepimizin bildiği bir gerçekken sadece 2 önemli futbolcuyu satarak 11 tane futbolcu transfer eden yönetim sezon başında kahraman olmuştu hatırlayacaksınız. Yaş gruplarına baktığımızda birçok kişinin hayalini kurduğu bir takım olmuştuk. Yaşlılara para yedirmeyen genç ve dinamik takım kuran bir yönetim...
Sezon başında ilk 11 kurarken Mesut Özil, Benzema, Robben, Wilshere, Ospina gibi dünya yıldızlarını kadroya ekleyen bazı 'kişiler' şu an için ümidi kırılan taraftarın en büyük sorumlusudur. Ali Koç'un "İlk sezon benden şapkadan tavşan çıkarmamı beklemeyin sabredin 6 yılda bu kulübü dünya devleri arasına sokacağız" sözlerine inat yazılıp çizilenler şu an yönetimimizi de zorda bıraktı. Zengin başkan zengin kulüp demek değil, artık bunu da unuttuk... Ancak tüm bu beklentilere rağmen Ali Koç gaza gelmedi ve uygun fiyatlara tam 11 futbolcu aldı. Cocu gibi dünyaca tanınan bir ismi de teknik sorumlu yaparak bu şartlarda harika bir iş başardı.
Evet buraya kadar güzel gitti her şey... Sonrasında gelen 8 maçta 8 puan ve yetmezmiş gibi Şampiyonlar Ligi'nde elenmek bazı taraftarlarımızın ümitlerini kırdı. "Ali Koç da fos çıktı." "Cocu gitsin Aykut hoca dönsün." "Aziz Yıldırım tekrar gelsin." "Ersun hoca gelsin." gibi gibi isteklerinse ardı arkası kesilmiyor. Unutmayın BÜYÜK FENERBAHÇE TARAFTARI! Bu yol uzun bir yol o gitsin bu gelsin diyerek seneyi kurtarmak değil, amacımız istikrarlı bir takım oluşturmak. Bu yolda ya inanacağız ya da köstek olacağız. Senelerdir gelen inadımız kulübe zarar veriyor. Alexciler, Aykutcular, Ersuncular, Aziz Yıldırımcılar, Ali Koçcular derken takımı paramparça ediyoruz... Unuttuk mu 3 Temmuz Kumpasını... O zaman bizi bölemeyenler şu an sosyal medya ve yayın organları aracılığıyla bizi bölüyor. Haberleri tekrar okuyun, üstüne basarak tekrar tekrar okuyun, kasıtlı yapılan haberler Fenerbahçe'yi inandığı yoldan döndürmeye çalışıyor. Bu sezon şampiyon olur muyuz bilmem. Benim inancım da oldukça yüksek ama 2-3 sene içerisinde bambaşka bir Fenerbahçe göreceğimize inancım tam. Üstelik sağlam temeller üzerine kurulmuş genç ve dinamik bir Fenerbahçe...
Ferguson'un Manchester United'ını düşünün ya da Klopp'un Liverpool'unu ilk başarısızlıkta gönderilselerdi ne Ferguson dünya devi olabilirdi ne de Klopp geçen sene Şampiyonlar Ligi'nde final oynayabilirdi... Biraz sabır GÜNEŞLİ GÜNLER ÇOK YAKINDA!
ARAYA SOKUŞTURMASAM OLMAZ
Eğer ki hâlâ projelere güvenmiyorsanız ve ben Aykut hocayı istiyorum, ben Ersun hocayı istiyorum diyorsanız. Ben de Maldonadocuyum arkadaşlar! Amacımız bölmekse ben de Şilili orta sahamızı istiyorum ne topçuydu be olsaydı şimdiye şampiyonluğu garantilemiştik (!)
Son söz olarak şunu belirtmek istiyorum. Sivasspor maçı bir milat olacaktır ve Fenerbahçe galibiyetlere başlayacaktır. Bunun için bize düşen ise tekrar taraftarlığımızı hatırlayıp 90 dakika hatta futbolcular evine gidene kadar destek vermektir. Çubuklu formayı giyenlere Fenerbahçe nedir? Taraftarı kimdir? öğretmek için bu şart. Sabredersek başaracağız...
UNUTMAYIN; HER ZAMAN HER YERDE EN BÜYÜK FENER!
by Serkan Acar
