Daha ligin 3. haftası olmasına rağmen, iki takım için de çok kritik bir maç oynandı dün Kadıköy'de. Lige çokta kötü başlamayan Bursaspor'da Hamza Hamzaoğlu'nun geleceği tartışılıyor, bu maçı kaybetmeleri halinde istifa edeceği konuşuluyordu. Fenerbahçe'de ise yönetimden önce transfer sonra süre isteyen Advocaat, hem 2 transfer hemde milli takım arasından sonra istediğini almıştı ve ne yapacağı merak ediliyordu. Maçın havasıda Fenerbahçe'nin sezon başından beri istediği gibiydi.
Maça çok durgun başladı Fenerbahçe. Pozisyon vermiyordu ama topuda bir türlü efektif kullanamıyorlardı. Fenerbahçe'nin topla oynama oranı %76'ydı belki ama bu oranın çoğu yana ve geriye yapılan paslardı. Orta sahayı geçtikten sonra oyunun yönünü değiştiren veya ileri uç oyuncularını pozisyona sokacak bir tane pas göremedik maalesef. İlk yarıda Fenerbahçe adına topla en çok oynayan oyuncular Skertel,Neudstader, ve Josef'ti ve kaleye atılan isabetli şut sayısı ise yanlızca 1'di. Kısacası takım ofansif orta saha diye bağırıyordu resmen ama duyan yoktu. Bu ihtiyaca en yakın oyuncu olan Salih ise hoca insiyatifi nedeniyle kenarda oturuyordu. E bu kadar olumsuz notun yanına birde basit bir savunma hatasıyla yenen golüde eklediğiniz zaman ortaya nur topu gibi bir kaos çıkıyor. Bu kaos aynı zamanda Fenerbahçe'lileri kanser eden futbolunda etken maddesi.
İkinci yarıda Advocaat rakip ceza sahasında daha kalabalık olabilmek adına Van Persie ile başladı. Bu değişiklik şeklen doğru olabilir ama taktiksel olarak yanlıştı. Evet Van Persie rakip ceza sahasında tehlike yaratabilir ancak o topu oraya getirebilecek adamı çıkartırsanız o zaman ne Persie ne de Sow iş yapamaz. Zaten Fenerbahçe içinde ikinci yarı boyunca baş gösteren en temel sorun buydu. YARATICILIK. Bursaspor bir duvar ördü, Fenerbahçe'de o duvarı yıkmak için sadece orta yapabildi. Çünkü yerden ayağa oynayarak oyunu organize edecek oyuncusu yoktu. Hal böyle oluncada Ozan ve Josef ayaklarına her top geldiğinde ıslıklandılar. Çünkü taraftar onlardan hep yaratıcılık bekledi. Oysa ikiside o profilde oyuncular değil. Bu yüzden Alper ne kadar kötü olursa olsun sahada kalmalıydı, illa ki çıkacaksa da yerine Salih girmeliydi. Hoca'nın Van Persie ısrarını anlıyorum ancak onu oyuna almak için Lens'i çıkarsa Sow'u kanat'a çekse en azından akın sürekliliği olan bir takım görebilirdik sahada. Zaten bunları göremediğimiz için maç boyunca rakipten dönen ortalar, kaptırılan toplar, tek başına savaşan Volkan Şen ve sonuç olarakta Fenerbahçe mağlubiyetini gördük.
3.haftayı bitirdiğimizde Fenerbahçe lig tarihinin en kötü başlangıcını yapmış durumda. Herkes problemin bu olduğunu sanıyor ama yanılıyor. Fenerbahçe daha önce 11 puan gerideyken de şampiyon oldu 9 puan farkı kapatarakta oldu. Bu sezonların hepsinde taraftar başroldeydi. Önce onlar inandı, destekledi sonra Fenerbahçe toparladı. 2001'de 3-0'dan 4-3 kazanılan Gaziantep maçında taraftar 'Bizler inandık sizde inanın' demese döner miydi o maç? 2010/2011 sezonu devre arası kampında 9 puan farka rağmen taraftar Antalya'da takımı inançla karşılamasa döner miydi o sezon? Ben söyleyeyim dönmezdi. Oysa bugün maç berabere giderken bile inanmıyor taraftar, Avrupa maçında bile boş kalıyor stad. Bunlar Fenerbahçe için çalan en ciddi tehlike çanları. O yüzden yönetimin antrönör ve oyuncu grubundan önce taraftarı inandırması lazım. Onlar inansın gerisi çorap söküğü gibi gelir, yoksa boşa geçen bir sezon ve vay Fenerbahçe'lilerin haline demek zorunda kalacağız...
by Serkan Acar
